Η σιωπή των αμνών
Εδώ που τα λέμε, έχεις κι εσύ τις ευθύνες σου. Αυτοί, βεβαίως, είναι οι δολοφόνοι σου, οι φυσικοί αυτουργοί της εξαφάνισής σου, υπεύθυνοι της κοινωνικής εξαθλίωσης κι ανυπαρξίας σου, αλλά κι εσύ κατάφερες να είσαι ο ηθικός αυτουργός της θυματοποίησής σου, αυτής της κατάντιας. Όχι μόνο δεν ενδιαφέρθηκες ποτέ για τις συνθήκες της ζωής σου, δεν διεκδίκησες τα δικαιώματά σου, δεν αντιλήφθηκες την βλαπτικότητα του περιβάλλοντός σου, αλλά πολλές φορές συνέβαλλες στη διαμόρφωσή του, ανέδειξες και στήριξες τους δολοφόνους σου. Ικανότητα που χαρακτηρίζει ακόμη και τα πρωτόζωα – γι’ αυτό άλλωστε εξελίχθηκαν μέχρι εσένα, εσύ την απώλεσες. Ακόμη χειρότερα, εσύ ερωτεύτηκες τους δολοφόνους σου. Αυτό δεν είναι, πια, το «σύνδρομο της Στοκχόλμης – που έμαθες να το γράφεις και στο fb, αλλά η πλήρης έκπτωση.
Ο αυτοεξευτελισμός του ανθρώπου.
Το καλοκαίρι ψήνεσαι αδιαμαρτύρητα – ενίοτε καίγεσαι κιόλας, τον χειμώνα παγώνεις παθητικά, όταν βρέχει πνίγεσαι μοιρολατρικά. Όχι εσύ! Ο διπλανός σου, ο συνάδελφος, ο συγγενής, ο φίλος. Εσύ ζεις ακόμη και μετράς νεκρούς. Μην ξεχάσεις και τους υπέρ-εκατονταπλάσιους την ημέρα από την πανδημία.
Αυτή τη φορά αποκλείστηκες για ατέλειωτες ώρες στην παγωνιά και την αναλγησία των ιδιοκτητών των πανάκριβων δρόμων που εσύ πλήρωσες. Ακόμη και η πρόσβαση για τα εφημερεύοντα νοσοκομεία αδύνατη. Κάποιοι θα πάρετε δύο χιλιάρικα ανά αυτοκίνητο και το τραγικό είναι πως πολλοί θα είστε ευχαριστημένοι. Και θα νιώσετε «τυχεροί» που γλυτώσατε για μια ακόμη φορά. Όπως οι φουκαράδες ένστολοι για ένα αντίστοιχο ποσό έφευγαν χαμογελαστοί για τη Γιουγκοσλαβία.
Το καλοκαίρι ψήνεσαι αδιαμαρτύρητα – ενίοτε καίγεσαι κιόλας, τον χειμώνα παγώνεις παθητικά, όταν βρέχει πνίγεσαι μοιρολατρικά. Όχι εσύ! Ο διπλανός σου, ο συνάδελφος, ο συγγενής, ο φίλος. Εσύ ζεις ακόμη και μετράς νεκρούς. Μην ξεχάσεις και τους υπέρ-εκατονταπλάσιους την ημέρα από την πανδημία.
Αυτή τη φορά αποκλείστηκες για ατέλειωτες ώρες στην παγωνιά και την αναλγησία των ιδιοκτητών των πανάκριβων δρόμων που εσύ πλήρωσες. Ακόμη και η πρόσβαση για τα εφημερεύοντα νοσοκομεία αδύνατη. Κάποιοι θα πάρετε δύο χιλιάρικα ανά αυτοκίνητο και το τραγικό είναι πως πολλοί θα είστε ευχαριστημένοι. Και θα νιώσετε «τυχεροί» που γλυτώσατε για μια ακόμη φορά. Όπως οι φουκαράδες ένστολοι για ένα αντίστοιχο ποσό έφευγαν χαμογελαστοί για τη Γιουγκοσλαβία.
Αλλά γύριζαν με καρκίνο από το απεμπλουτισμένο ουράνιο των «συμμάχων». Ίσως ανάλογα γυρίσουν και οι πατριώτες που απεστάλησαν – με το κάτι τις τους πάντα, στην Σ. Αραβία με τους Patriot.
Αντί να αρπάξετε τις μπάρες των διοδίων και να τους πάρετε σβάρνα. Αυτούς και το άθλιο υπηρετικό προσωπικό τους που σε κυβερνά.
Κι εσείς θα τραβήξετε για το σπίτι. Μέχρι την επομένη… αναποδιά. Το υπερχρεωμένο στην τράπεζα. Θλιβερό και παγωμένο μιας και η κεντρική θέρμανση χρόνια τώρα δεν λειτουργεί. Υποσιτισμένος. Ξεκομμένος από κάθε πολιτισμό. Χωρίς κανένα δικαίωμα. Με άνεργα παιδιά που φυτοζωούν σ’ αυτό το σπίτι «νεκρών». Που κατάφερες να τα κάνεις σαν τα μούτρα σου και πολλές φορές τα ξεπουλάς, εσύ ο ίδιος.
Ο καπιταλισμός σε δολοφονεί, φουκαρά. Κάθε μέρα, κάθε εποχή με κάθε ευκαιρία. Κι εσύ, περνάς τη μία και μοναδική ζωή σου στηρίζοντάς τον. Λυπάμαι που στο λέω αλλά έτσι είναι:
Η σιωπή καταντά τους αμνούς σφάγια.
Αντί να αρπάξετε τις μπάρες των διοδίων και να τους πάρετε σβάρνα. Αυτούς και το άθλιο υπηρετικό προσωπικό τους που σε κυβερνά.
Κι εσείς θα τραβήξετε για το σπίτι. Μέχρι την επομένη… αναποδιά. Το υπερχρεωμένο στην τράπεζα. Θλιβερό και παγωμένο μιας και η κεντρική θέρμανση χρόνια τώρα δεν λειτουργεί. Υποσιτισμένος. Ξεκομμένος από κάθε πολιτισμό. Χωρίς κανένα δικαίωμα. Με άνεργα παιδιά που φυτοζωούν σ’ αυτό το σπίτι «νεκρών». Που κατάφερες να τα κάνεις σαν τα μούτρα σου και πολλές φορές τα ξεπουλάς, εσύ ο ίδιος.
Ο καπιταλισμός σε δολοφονεί, φουκαρά. Κάθε μέρα, κάθε εποχή με κάθε ευκαιρία. Κι εσύ, περνάς τη μία και μοναδική ζωή σου στηρίζοντάς τον. Λυπάμαι που στο λέω αλλά έτσι είναι:
Η σιωπή καταντά τους αμνούς σφάγια.
